خواص شیمیایی متیل استات:
حلالیت متیل استات در حلالهای دیگر و آب
انحلال‌پذیری متیل استات در آب ۲۵۰ گرم در ليتر در دماي ۲۰ درجه سانتيگراد است.
متیل استات در الکل ها، کتون ها، گلایکول ها و استرها انحلال پذیر است.
متیل استات در رزين هاي؛ شلاک، مانیلاکوپال، دامار، رزین فنولیک، رزین مالئات، رزین کلردار شده، پلی استایرن نیز حلال است
تبخیر متيل استات
نرخ تبخیر بالا و خشک شدن سریع، سبب متمایز و پرکاربرد شدن حلال متیل استات به عنوان یک تمیز کننده و رقیق کننده لاک و رنگ در صنعت شده است.
متیل استات سمیت کمی دارد و به آسانی قابل برگشت به محیط زیست است. حلال متیل فاقد مواد آلی فرار(VOC) بوده و جزء آلوده کننده های خطرناک هوا محسوب نمی شود، بنابراین متیل استات سازگار با محیط زیست می باشد.
متیل استات یک حلال فعال (active solvent) جهت تولید رزین های سلولز استات بوتیرات، نیتروسلولز، کوپلیمرهای وینیل، آکریلیک ها، اپوکسی ها، پلی آمیدها، فنولیک ها، آلکیدها و پلی استرها هستند.
متیل استات در مقایسه با سایر حلال هایی که نرخ تبخیر سریعی دارند ویسکوزیته ی محلول حاصل از ترکیب با متیل استات، بالاتر از استون و متیل اتیل کتون (MEK) و پایین تر از اتیل استات است. در مواردی که به یک حلال با بوی خفیف و سرعت تبخیر بالا (مثل فرمولاسیون پوشش دهنده ها و جوهرهای چاپ) نیاز باشد، متیل استات بهترین گزینه خواد بود چراکه بر خلاف استون، متیل استات بوی کمی دارد و برای تولید لوازم منزل و تجهیزات خودرو گزینه ی مطلوبی است. در عطرها و لاک پاک کن ها نیز متیل استات می تواند جایگزین استون گردد زیرا آسیب کمتری به پوست و ناخن می رساند.
عطر و طعم متیل استات
برخی از گل ها و میوه ها بخاطر استر بطور طبیعی بوی خوبی دارند مثلا ایزوپنتیل استات در موز، متیل سالیسیلات در گیاهان و درختانی که در زمستان سبز باقی می مانند و در میوه آناناس، اتیل بوتیرات موجود است. از گروه خاصی از استرهای فرار مانند متیل استات جهت حلال در تولید لاک، رنگ، چسب، رزین، پلاستیک، پوشش دهنده و جوهر استفاده می شود. متیل استات، اتیل استات و بوتیل استات از رایج ترین آن ها هستند. یکی دیگر از کاربردهای استرهای فرار در عطرسازی ها و تولید لوازم آرایشی است.
حلال فرار
متیل استات با حلال های فراری مثل استون و متیل اتیل کتون، ویسکوزیته ی محلول را بالا برده و در مقایسه با اتیل استات سبب کاهش ویسکوزیته ی محلول میگردد. متیل استات خاصیت نا قطبی و داشتن نقطه آتش بالا و قیمت پایین تر جایگزین مناشبی برای استون در بیشتر صنایعی که از حلال ها برای تمیز کردن مثل صنعت آرایشی استفاده می کنند.
استر از ترکیبات آلی است و در واکنش با آب، الکل و اسیدهای آلی یا معدنی تولید می شوند استر حاصل واکنش میان اسیدهای چرب و الکل های با زنجیره ی طولانی است. معروفترین و رایج ترین استرها، برگرفته از کربوکسیلیک اسیدها هستند. استرها دارای گروه عاملی COO بوده و شکل مولکولی استر، یک پیوند دوگانه و یک پیوند یگانه ی کربن با اکسیژن است.
فرمول مولکولی استرها به صورت عمومی به شکل RCOOR’ نوشته شده که R و R’ نماینده ی یک گروه کربنی آلی هم چون آلکیل ها (مانند متیل و اتیل) و یا حلقه های بنزنی (مثل فنیل) هستند. لئوپولد گملین شیمیدان آلمانی اولین بار در قرن نوزدهم اصطلاح استر را معرفی کرد.
در تولید متیل استات هیدروژن موجود در استیک اسید با یک گروه متیل جایگزین می شود در حضور اسیدها و بازهای قوی متیل استات به استیک اسید و متانول هیدرولیز می شود.
آب گریز متیل استات
خواص آب گریزی در متیل استات جهت تولید محصولات تمیز کننده و پوشش دادن سطوحی که با رطوبت تماس دارند می تواند بدون آسیب و یا خوردگی استفاده میشود البته خاصیت آب گریز متیل استات باعث بهبود عملکرد و بازدهی محلول های تمیز کننده میشود.. داشتن چگالی بالا و فعال بودن حلال، متیل استات را به گزینه ی مناسبی برای حذف آلاینده های سنگین تر تبدیل کرده است.
